Szewach Gober był z pochodzenia Żydem, synem Izaaka, zamieszkałym w Zabłudowie. 22 maja 1913 roku otrzymał od Grodzieńskiego Rządu Gubernialnego pisemne pozwolenie na prowadzenie zielarskiej apteki w Zabłudowie. Dwa tygodnie później, 6 czerwca 1913 roku odkupił od miejscowego aptekarza Franciszka Kisielewskiego aptekę, którą prowadził do wybuchu II wojny światowej. Asortyment apteki był różnorodny. Oprócz tradycyjnych lekarstw, sprzedawano w niej również wody mineralne, naturalne i sztuczne, a także przeróżne leki wytwarzane na zamówienie oraz lekarstwa zagraniczne i narzędzia chirurgiczne. W niepodległej Polsce, 5 lutego 1924 roku Szewach Gober w obecności notariusza Bolesława Urbanowicza w Białymstoku, odkupił od Symy Brener w Zabłudowie plac z budynkami znajdujący się przy ul. Bielskiej 2, za sumę 3,5 miliarda marek polskich (po denominacji w kwietniu 1924 roku, 1.800.000 Mkp = 1 zł.) o wymiarach 16,5 arszyn długości na 13 arszyn szerokości (1 arszyn = 0,71 m), zaś od Oszera Brenera, tego samego dnia, odkupił plac za sumę 1 miliarda marek polskich, również znajdujący się przy ulicy Bielskiej, lecz w innym miejscu, o wymiarach 25 i 3/6 sążni długości na 7 i 5/6 sążni szerokości (1 sążeń = 2,13 m). Jesienią tego samego roku w nowo zakupionym budynku Szewach Gober otworzył Aptekę, którą 14 listopada 1924 roku zarejestrował w Sądzie Okręgowym w Białymstoku pod nazwą „Apteka – Szewach Gober”, znajdującą się w mieście Zabłudowie przy ulicy Bielskiej 2. W tym czasie w Białymstoku było już zarejestrowanych 10 aptek oraz po jednej w: Choroszczy, Goniądzu, Jasionówce, Knyszynie, Niezbudce-Michałowie, Supraślu, Trzciannem i Zabłudowie.
W 1914 roku Szewach Gober został wybrany na zastępcę skarbnika w nowo powołanym Towarzystwie Ochotniczej Straży Ogniowej w Zabłudowie, w której członkami honorowymi zostali Mikołaj Kawelin – właściciel dóbr Rafałówka, Karol Gerhardt – administrator dóbr Zabłudowa oraz miejscowy lekarz dr Józef Norbert Tomanowski. Od lipca do września 1927 roku, Gober piastował stanowisko wójta gminy w Zabłudowie. Następnie od września 1928 do listopada 1929 roku, a także od lutego 1930 do maja 1932 roku, funkcję burmistrza miasta. W maju 1932 roku podczas wyborów, na stanowisko burmistrza Zabłudowa wybrano Nikodema Jagiełłowicza, zaś Szewacha Gobera na jego zastępcę, który pełnił tę funkcję do wybuchu II wojny światowej. 27 października 1928 roku Szewach Gober jako burmistrz, razem z Aleksandrem Wiszowatym ławnikiem miasta, wziął udział w zjeździe delegatów w Białymstoku, na którym powołano do istnienia „Koło Miast Województwa Białostockiego”. Miało ono za zadanie strzec praw i interesów tych miast, które do niego należały, dbać o ich rozwój, dobrobyt ich mieszkańców, jak również miało stać na straży prawidłowego sprawowania zarządu gminnego miast wchodzących w jego skład. W maju 1930 roku Gober został powołany na przewodniczącego Komitetu „Tygodnia Dziecka”, jaki miał miejsce się w Zabłudowie. W jego trakcie odbywały się różne spotkania dzieci z nauczycielami oraz gry i zabawy nie tylko na placu szkolnym, lecz także podczas wycieczek do lasu. Dzieci, które były obecne, w trakcie zabaw otrzymywały słodkie upominki. Pamiętano również o chorych dzieciach, którym słodycze zanoszono do domów. W czerwcu tego samego roku, Szewach Gober został ukarany grzywną w wysokości 5 złotych przez Wydział Powiatowy miasta Białegostoku za to, że w wyznaczonym terminie Magistrat miasta Zabłudowa nie wypowiedział umowy o pracę panu Aleksandrowi Wiszowatemu, który zajmował stanowisko oglądacza zwierząt rzeźnych w Zabłudowie. Po złożeniu odpowiednich wyjaśnień, Wydział Powiatowy w Białymstoku uznał, że burmistrz i podwładni mu pracownicy nie ponoszą winy za niewypowiedzenie w terminie umowy o pracę panu Wiszowatemu, a tym samym grzywna, jaka została wcześniej naliczona, została anulowana. Pod koniec kwietnia 1931 roku w trakcie walnego zebrania Oddziału Straży Ogniowej w Zabłudowie, został wybrany nowy Zarząd. W jego składzie znaleźli się oprócz Szewacha Gobera, który został wybrany na skarbnika, Józef Obukowicz jako prezes, jego zastępcą był Franciszek Samsonowicz, zaś sekretarzem został wybrany Henryk Zdanowicz.
W 1939 roku w czasie II wojny światowej okupacyjne władze sowieckie, po zajęciu Zabłudowa aresztowały miejscową elitę: burmistrza, lekarza, księdza i aptekarza. Burmistrz został wywieziony do Rosji, lekarz trafił do więzienia, zaś ksiądz i aptekarz po kilku dniach aresztu powrócili do miasta.
Szewach Gober w nieznanych okolicznościach zginął w czasie II wojny światowej.
opr. x. Andrzej Górski