8 lipca 1568 roku za sprawą Iwana Fiodorowa i Piotra Mścisławca w Zabłudowie rozpoczęto druk księgi Еѵангєлїє ѹчитєльноє / EVANGELIE UČITEL'NOE (Ewangelia Pouczająca). Była to popularna księga, przepisywana ręcznie przez wielu prawosławnych Słowian i Greków. Jej liczne rękopisy krążyły po ziemiach słowiańskich w XVI wieku. 17 marca 1569 roku druk ukończono.
[format] 194x310, liczba stron: 814, druk w dwóch kolorach.
Zachowały się 44 egzemplarze - jeden z nich przechowywany jest w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego.
Iwan Fiodorow w 1570 roku wydrukował także "Psałterz z Czasosłowem".
Zachowało się pięć egzemplarzy, które przechowywane są w Pałacu Lambeth w Londynie, Muzeum Narodowym im. Andrzeja Szeptyckiego we Lwowie, Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu, w bibliotece naukowej Uniwersytetu w Saratowie. Piąty egzemplarz odkryto wiosną 2023 roku w bibliotece seminarium duchownego przez naukowców z Naukowo-Technicznej Biblioteki syberyjskiego oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk.
Zabłudowski "Psałterz z Czasosłowem" ukazał się już po rozstaniu się Iwana Fiodorowa z Piotrem Mścisławcem, a przy pomocy Hrynia Iwanowicza (od 26 września do 23 marca 1570). W przygotowaniu księgi na pewno brał udział archidiakon supraski Eustachy i protopop zabłudowski Nestor. Specyfiką tego Psałterza są objaśniające napisy (tytuły) nad poszczególnymi psalmami.
Działalność zabłudowskiej typografii nie trwała długo (od 3 lipca 1568 roku do 23 marca 1570 roku).
Dziś na terenie cerkwi pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Zabłudowie stoi pomnik poświęcony prekursorom druku.